Holandsko Udruzenje oftalmologa je u maju 2007 godine prihvatilo
Izvjestaj Radne grupe za uveitis, i postavilo ga kao dokument od 86 strana pod nazivim Pravci postupanja kod dijagnostike i terapije uveitisa.To je ustvari preporuka svim ocnim doktorima kako da postupaju kod dijagnostike i lijecenja razlicitih oblika prednjeg, intermedijalnog, i zadnjeg uveitisa. Kompletan dokument se moze naci na internetu, na holandskom jeziku (http://www.kwaliteitskoepel.nl/assets/structured-files/NOG/diagnostiek%20en%20behandeling%20van%20uveitis.%202007.pdf)
Iz ovog ogromnog teksta sam, u vezi sa prikazom pacijenta profesora Kojović-a, preveo neke najvaznije dijelove vezane za terapiju zadnjeg uveitisa izazvanog toksoplazmom ( koji je uz sarkoidozu najčešći oblik uveitis posterior), onako kako je to preporuceno u Holandiji, gdje postoji ( a i ranije je bilo) nekoliko svjetski priznatih uveitologa, i gdje je uradjeno i objavljeno veoma mnogo radova iz ove oblasti. Mislim da ovo može biti od koristi oftalmolozima u BiH.
Prevod jednog dijela pomenutog teksta iz odlomka o terapiji zadnjeg toksoplazmatičnog uveita (preveo sa holandskog F. Čengić)
Kratak izvod iz literature:
Iz jednog sistematskog prikaza nije se mogao pokazati nikakav efekt kod terapije (kombinacijom) antibiotika u poređenju sa placebom ili netretiranim slučajevima kod uveitisa uzrokovanog toksoplazmozom (B Gilbert et al. 2002)
Jednim drugim ispitivanjem kod terapije co-trimoxazol-om nađeno je u 17 posto slučajeva manje recidivantnog nekrotizirajućeg retinitisa u odnosu na placebo tretman.
U jednoj nerandominiziranoj sličnoj studiji se efektivitet co-trimoxazola u odnosu na visus i recidive, nije mogao pokazati, mada se pokazalo da tretman sa co-trimokasazolom je imao najpozitivniji efekt i najmanje neželjenih efekata kod praćenja od 20 mjeseci ( Silveira et al. 2002) , (Rothova et al. 1993)
Iz jednog ispitivanja je proizasao rezultat da nikakav dodatni efekat nije proizasao ako se uz antbiotika koriste glukokortikoidi, kod jednog tretmana od osam sedmica, sto se tice klinickog uticaja na razvoj upale, kao i na broj recidiva. (B Acers et al. 1964)
Iz dvije randominizirane studije srednjeg kvaliteta i slabijeg obima nije se pokazalo da da jedna vrsta kombinacije antibiotika plus kortikosteroidi, ima prednost u odnosu na neki drugi uporedivi rezim tretmana.
Gledajući na mrsavu naucnu potporu koja se tiče nađenog pozitivnog efekta antibiotika u odnosu na ucestalost pojave recidiva, radna grupa nalazi da nezeljene pojave kod davanja antibiotika moraju biti pod budnom paznjom, te zato dolazi sljedeca preporuka:
Sistemska terapija se savjetuje kod snaznog ugrozavanja vida, dakle kod jukstapapilarne lokacije, kod lokacije unutar luka velikih krvnih sudova,i kod vitritisa. Ovdje se predlaze sljedeca sema, u trajanju od cetiri sedmice:
•
Pyrimethamine, pocetna doza100 mg prvi dan, zatim dvije dnevne doze po 25 mg per os
.
•
Azitromycine 250 mg/dnevno per os
•
Folna kiselina 15 mg/dnevno per os
•
Systemski glucocorticoïden (prednison) 0,5 mg/kg tjelesene tezine 48 sati poslije pocetka terapije sa pyrimethamine, postepeno smanjivati nakon desetog dana.
Svake dvije sedmice kontrola krvi u vezi sa mogucom leukocitopenijom, trombocitopenijom, povecanjem kreatinina i encima jetre. U takvim slucajevima se savjetuje konsultacija sa internistom.
Pyrimethamine i azitromycine su kontraindikovani za vrijeme trudnoce i laktacije. U takvim slucajevima se predlaze konsultacija sa ginekologom.
Kriterija za upucivanje u specijalizovani centar za uveitis:
•
Refrakterni toxoplasmose uveitis posterior.
•
Komplikacije kao što su:
−
Akutni glaukom usljed zatvaranja komornog kuta
Sekundarni glaukom kao odgovor na terapiju kortikosteroidima, ili usljed sekundarnih efekata na trabekulum
Perzistentni cistoidni makularni edem
Indikacije za operaciju (osim operacije katarakte). U slucaju nuzne operacije moraju se preduzeti profilakticke mjere (opisane u posebnom poglavlju)
